Afgelopen december ben ik met mijn gezin naar Friesland verhuisd. Nog steeds vindt onze dochter dat we in het buitenland wonen. Je hebt immers Nederland en Friesland. Logisch toch?

Ze heeft in zekere zin gelijk. De Friese taal is een andere taal dan de Nederlandse en ‘we’ hebben onze eigen vlag. Wanneer we in Hindeloopen (Hylpen) zijn, een stad hier niet ver vandaan, komen sommige woorden zelfs overeen met die van de Noorse taal. Als belangrijke handelsplaats heeft deze stad onder Scandinavische invloed gestaan. Het Fries kent kennelijk vele varianten. Kinderen ‘boartsje’ (spreek uit: ‘bètsje’) hier met elkaar op het schoolplein. In Sneek ‘boawatse’ kinderen. Hiermee wordt bedoeld dat zij spelen. 

Over de kinderen maken we ons geen zorgen. Die leren de Friese taal vanzelf, zo jong als ze zijn. Ondanks dat deze taal inmiddels op de basisschool niet meer standaard wordt gesproken. Zelf kijken wij al jaren met veel plezier Scandinavische films en series. We durven te zeggen dat we al een aardig woordje Deens, Zweeds en Noors spreken. Moet dat Fries ook wel lukken. Ooit.

We moeten nog wel flink aan de bak. Van Piets Weerbericht is ‘oant moarn’ blijven hangen. En met ‘mem’ (mam) en ‘heit’ (pap) komt het ook wel goed. De kinderbingo, die tijdens de kerstvakantie plaatsvond in ons dorp, was gelukkig in het Nederlands. Zevenenvijftig klinkt op dit moment namelijk stukken relaxter tijdens de bingostress dan sânenfyftich. De prijzen gingen stuk voor stuk aan onze neus voorbij, maar in het Fries waren we niet verder gekomen dan de eerste tien cijfers.

De dorpsgenoten zijn reuze aardig en helpen ons graag. In dat opzicht voelen we ons toch buitenlanders. We zullen moeten integreren, niet alleen via de taal, maar ook wat betreft de lokale gewoonten. De snelheid van de grote stad leeft hier stukken minder en je hebt elkaar nodig. Even naar de Praxis of de Gamma rijden, een dagje Ikea en zelfs een bezoek aan de Appie kost je hier een halve dag. Haast hebben verleer je hier snel. Een goede loodgieter bij een volgelopen kelder raadplegen, dat gaat wel soepel. De man blijkt zelfs de vader van een klasgenoot van onze dochter. Zo is iedereen hier met elkaar verbonden. Dat geeft een warm gevoel, net als een bezoekje aan het buitenland. Heeft onze dochter toch nog een beetje gelijk.